Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Stargardzie działa od 16.03.1992 roku. W grudniu 2004 roku Koło uzyskało status organizacji pożytku publicznego. Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Stargardzie jest organizacją pozarządową, niedochodową i samopomocową, działa na rzecz: wyrównywania szans osób z niepełnosprawnością intelektualną i tworzenia stosownych ku temu warunków, przestrzegania wobec nich praw człowieka oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i wspierania ich rodzin, tworzenia osobom
z niepełnosprawnością intelektualną warunków umożliwiających decydowanie o swoich prawach zarówno
w rodzinie jak i placówkach.
Głównym celem Koła PSONI jest stworzenie kompleksowego systemu rehabilitacji i opieki nad osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Stworzony system pozwala na kierowanie do odpowiedniej placówki takich osób, dla których profil prowadzonej rehabilitacji jest najodpowiedniejszy, uwzględnia ich potrzeby oraz możliwości psychofizyczne. W ten sposób podopieczni Koła znajdują dla siebie takie miejsce, które zagwarantuje im optymalne warunki pracy i rehabilitacji.
Koło prowadzi następujące placówki i inne formy działalności: Warsztat Terapii Zajęciowej (od 1.04.1993r.), Środowiskowy Dom Samopomocy (od 15.12.1998r.), Zakład Aktywności Zawodowej „Centralna Kuchnia” (od 15.08.2000r.), Mieszkalnictwo Wspomagane (od 17.12.1999r.).
W zajęciach Warsztatu Terapii Zajęciowej uczestniczy 45 osób z niepełnosprawnością intelektualną, posiadających orzeczenie o niezdolności do pracy zawodowej i zakwalifikowane do korzystania z zajęć terapeutycznych.
WTZ realizuje zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej, zmierzające do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności niezbędnych do prowadzenia przez osobę niepełnosprawną intelektualnie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia na miarę jej indywidualnych możliwości.
Realizacja tych zadań odbywa się poprzez:
– ogólne usprawnienie,
– przygotowanie do życia w środowisku społecznym,
– rozwijanie psychofizycznych zdolności niezbędnych w pracy,
– rozwijanie umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w Zakładzie Aktywności Zawodowej,
Celem działalności Warsztatu są:
– zapewnienie uczestnikom miejsca w społeczeństwie,
– dbanie o godność osoby niepełnosprawnej intelektualnie,
– nauka radzenia sobie w codziennych sytuacjach życiowych,
– terapia pracą,
– trening ekonomiczny.
Zajęcia w WTZ prowadzone są zgodnie z indywidualnym programem rehabilitacji i terapii przygotowanym dla każdego uczestnika przez Radę Programową. Formy rehabilitacji i rodzaje terapii dostosowane są do sprawności psychofizycznej uczestnika. W ramach zajęć Warsztatu realizowana jest terapia ruchem poprzez rehabilitację, zajęcia na basenie, zajęcia sportowe i turystyczne. Terapia rozrywką realizowana jest poprzez uczestnictwo w życiu kulturalnym społeczności oraz w formie klubów zainteresowań: teatralnego, muzycznego, komputerowego, twórczości artystycznej. Uczestnicy Warsztatu biorą udział w turnusach rehabilitacyjnych, których celem jest podnoszenie poziomu samoobsługi, samokontroli, kultury osobistej oraz zdobywanie wiedzy geograficznej, historycznej jak i podnoszenie sprawności fizycznej.
Podstawową formą działalności w WTZ jest praca poprzez którą uczestnicy uczą się i doskonalą czynności związane z wykonywaniem określonych umiejętności zawodowych, podejmują i wykonują zlecenia, wykonują wyroby o wysokiej jakości, wyrabiają odpowiedzialność za wykonaną pracę i jej końcowy efekt.
Praca wykonywana jest w pracowniach terapeutycznych. W WTZ funkcjonuje 9 pracowni terapeutycznych:
dwie ceramiki, stolarstwa, gospodarstwa domowego, szycia, rękodzieła artystycznego i sitodruku, poligraficzno komputerowa, plastyki i witrażu oraz rehabilitacji ruchowej. Podopieczni WTZ aktywnie uczestniczą
w organizacji Wojewódzkich Igrzysk lekkoatletycznych Osób Niepełnosprawnych i Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych.
Środowiskowy Dom samopomocy w Stargardzie prowadzony jest przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz
Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koła w Stargardzie na mocy umowy o realizację zadania z zakresu pomocy społecznej zawartej pomiędzy Gminą Miastem Stargard a Kołem Polskiego Stowarzyszenia na rzecz
Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. Środowiskowy Dom Samopomocy jest placówką
wsparcia dziennego dla 40 osób niepełnosprawnych intelektualnie zamieszkałych na terenie miasta Stargardu, wymagających wsparcia, częściowej opieki i pomocy niezbędnej do życia w środowisku rodzinnym i społecznym.
Celem ŚDS jest zapewnienie osobom niepełnosprawnym intelektualnie oraz ich rodzinom możliwości aktywnego i dającego zadowolenie życia oraz więzi z ludźmi w warunkach bezpieczeństwa i akceptacji. Do głównych zadań Środowiskowego Domu Samopomocy należy zapewnienie swoim podopiecznym wsparcia i postępowania rehabilitacyjnego zmierzającego do osiągnięcia możliwie jak najpełniejszej
samodzielności życiowej.
Zajęcia w placówce prowadzone są zgodnie z indywidualnym doborem form rehabilitacji, rodzaju terapii i treningów dla każdego uczestnika Koła PSONI. Usługi świadczone w ŚDS mają przede wszystkim na celu poprawę jakości życia, funkcjonowania i powstrzymywania postępującej regresji. Wszystkie rodzaje działań , metod i form prowadzonych zajęć służą korygowaniu nieprawidłowości rozwojowych, a także usprawnianiu zaburzonych sfer fizycznych i psychicznych.
Zajęcia w placówce prowadzone są zgodnie z programem wspierająco – aktywizującym, który jest tworzony przez zespół wspierająco – aktywizujący indywidualnie dla każdego uczestnika.
Podopieczni ŚDS korzystają z kompleksowego postępowania rehabilitacyjnego, które obejmuje:
– rehabilitacje leczniczą – kinezyterapię,
– rehabilitacje społeczną,
– terapię zajęciową,
– terapię sensoryczną,
– trening funkcjonowania w życiu codziennym, trening kulinarny, trening gospodarowania własnymi środkami
finansowymi, trening umiejętności praktycznych, trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania
problemów, trening umiejętności spędzania czasu wolnego,
– zajęcia rozwijające zainteresowania w ramach zajęć popołudniowych w formie klubów zainteresowań:
klub rekreacyjno – sportowy, klub zajęć tematycznych, klub kosmetyczno – higieniczny, klub muzyczno –
ruchowy, klub zajęć integracyjnych, klub teatralno – artystyczny.
Terapia poprzez treningi i terapię zajęciową realizowana jest w ośmiu pracowniach terapeutycznych: rękodzieła artystycznego, ceramiki, gospodarstwa domowego, społeczno- kulturalnej, rozwijania zainteresowań, rękodzieła z elementami stolarstwa, komputerowej i małej poligrafii oraz rehabilitacji ruchowej.
Podopieczni ŚDS biorą udział w turnusach i wyjazdach rehabilitacyjnych co daje im naturalne możliwości przezwyciężenia swoich barier i słabości wynikających z niepełnosprawności. Dla uczestników ŚDS funkcjonuje również świetlica socjoterapeutyczna, której założeniem jest likwidowanie zaburzeń zachowania
i zaburzeń emocjonalnych.
Celem zakładu jest zatrudnienie osób ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, a poprzez prowadzoną rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą, przygotowanie do życia w otwartym środowisku oraz pomoc w realizacji samodzielnego i niezależnego życia.
Pracując w ZAZ Centralna Kuchnia osoby niepełnosprawne mają możliwość wypracowania świadczeń rentowych, aktywnie uczestniczą w zabezpieczeniu swojej przyszłości wypracowanej a nie darowanej.
Praca daje im poczucie godności i przydatności społecznej.
I DZIAŁALNOŚĆ REHABILITACYJNA
Rehabilitacja zawodowa ma na celu uzyskanie i utrzymanie zatrudnienia oraz przygotowanie do pracy na otwartym rynku. Niepełnosprawni pracownicy doskonalą zdobyte oraz nabywają nowe wiadomości i umiejętności niezbędne w pracy zawodowej:
1. Wiadomości teoretyczne niezbędne w pracy zawodowej
– znajomość materiałów i produktów potrzebnych do produkcji,
– znajomość wartości odżywczych produktów, zasady ich przechowywania oraz oceny przydatności surowca do
produkcji,
– znajomość narzędzi i urządzeń wykorzystywanych przy produkcji,
– znajomość zasad bhp oraz HACCP,
2. Umiejętności praktyczne
– umiejętności planowania pracy,
– umiejętność organizacji pracy,
– umiejętność wykonywania czynności na stanowisku pracy,
– kontrola wykonanego produktu,
3. Umiejętności społeczne niezbędne w pracy zawodowej:
– samoocena i samokontrola w zakresie efektów pracy,
– obowiązkowość i wytrwałość w doprowadzaniu pracy do końca ,
– znajomość praw i obowiązków pracownika,
– znajomość wartości pracy,
Dzięki rehabilitacji zawodowej osoby niepełnosprawne mają szansę uzyskania i utrzymania pracy. Posiadają pełne prawa i obowiązki jako pracownicy, ze wszystkimi tego konsekwencjami, przygotowują się do pracy na otwartym rynku. Najważniejszym jednak bodźcem ich uspołecznienia jest poczucie własnej wartości i przydatności społecznej wynikające z faktu posiadania pracy.
REHABILITACJA SPOŁECZNA
Rehabilitacja społeczna służy kształtowaniu umiejętności i sprawności psychofizycznych umożliwiających samodzielne funkcjonowanie. Niepełnosprawni pracownicy kształtują następujące umiejętności:
1. Zaradność życiową.
2. Aktywność społeczną.
3. Umiejętności społeczne.
REHABILITACJA LECZNICZA
Celem rehabilitacji leczniczej jest maksymalne podniesienie zdrowia psychicznego i fizycznego niepełnosprawnych pracowników poprzez:
1. Wdrażanie do świadomego poszanowania zdrowia, kształtowanie znajomości procesów zachodzących
w organizmie i zapobieganiu chorobom.
2. Usprawnienie ruchowe:
– doskonalenie umiejętności sportowych,
– kinezyterapia i fizykoterapia,
– udział w zajęciach rekreacyjno – sportowych.
II DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA
Działalność gospodarcza obejmuje usługi związane z żywieniem zbiorowym oraz indywidualnym.
Głównym produktem Zakładu są posiłki obiadowe rozpowszechnione w systemie Menu Mobil. Polega on na dostawach posiłków do klienta w pojemnikach izotermicznych, tzw. termoboksach. Posiłki mogą być również dostarczane w opakowaniach zbiorowych, którymi są nowoczesne i estetyczne termosy odpowiadające najwyższym wymogom dotyczącym przewożenia żywności. Odbiorcami posiłków są szkoły, przedszkola
i zakłady pracy. Klientami zakładu są również odbiorcy indywidualni, szczególnie osoby starsze i samotne. Zakład Aktywności Zawodowej „Centralna Kuchnia” zajmuje się również organizacją imprez okolicznościowych (wesela, bankiety, imprezy rodzinne). Dzięki posiadanemu bardzo bogatemu parkowi maszynowemu, sprzętowemu oraz możliwościom technologicznym organizuje bankiety dla osób, przedsiębiorców i firm.
Z myślą o potrzebach mieszkaniowych osób niepełnosprawnych intelektualnie powstał nowatorski system mieszkalnictwa i jak na razie jedyna w Polsce forma wspomaganego mieszkalnictwa dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Istnieją trzy formy Mieszkalnictwa Wspomaganego:
Mieszkalnictwo Wspomagane ul. Broniewskiego 2a – 11 mieszkań
Mieszkalnictwo Wspomagane ul. Przedwiośnie 85 – 11 mieszkań
Mieszkalnictwo Wspomagane ul. Przedwiośnie 89 – 11 mieszkań
Wszyscy mieszkańcy w dni powszechne korzystają z różnorodnych zajęć. W zależności od możliwości psychofizycznych uczestniczą w zajęciach w Środowiskowym Domu Samopomocy, Warsztacie Terapii Zajęciowej, bądź wykonują pracę w Zakładzie Aktywności Zawodowej „Centralna Kuchnia”.
Celem Mieszkalnictwa Wspomaganego jest:
– funkcjonowanie w normalnej społeczności,
– zabezpieczenie osób z niepełnosprawnością intelektualną we własne mieszkania, usamodzielnianie, rozwijanie
podstawowych umiejętności radzenia sobie w codziennym życiu,
– zaspokojenie typowych potrzeb psychofizycznych: zadowolenia, spokoju, komfortu, poczucia wspólnoty,
przyjaźni, współżycia z otoczeniem.
Mieszkanie przeznaczone są dla osób niepełnosprawnych intelektualnie , które chciałyby się usamodzielnić
lub z przyczyn niezależnych straciły wsparcie ze strony najbliższych, zostały sierotami oraz z innych powodów życiowych pozostały bez pomocy. Założenia programowe Mieszkalnictwa Wspomaganego to: usamodzielnianie, rozwijanie i nabywanie oraz podtrzymywanie istniejących już umiejętności u podopiecznych mające na celu przystosowanie ich do funkcjonowania w zintegrowanej społeczności. Wyraża się to poprzez posiadanie przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną samodzielnych mieszkań, zapewnienie im godnych warunków bytowo – socjalnych, jak również komfortu psychicznego oraz kompleksowej opieki całodobowej. Mieszkalnictwo Wspomagane jest ponadto alternatywą do zinstytucjonalizowanej opieki całodobowej (DPS),
a dla rodziców podopiecznych zatroskanych o losy swoich dzieci w przyszłości, źródłem zadowolenia i szansą na kontynuację pracy zawodowej.
Dni powszednie w Mieszkalnictwie Wspomaganym wypełnione są czynnościami porządkowymi, zakupami, odpoczynkiem, wspólnymi posiłkami, planowaniem wydatków bieżących i dalekosiężnych, rozmowami, wzajemnymi odwiedzinami. Potwierdza to fakt postępującego usamodzielniania się podopiecznych Mieszkalnictwa Wspomaganego, co wskazuje na zasadność rozwiązywania spraw społeczno-bytowych w taki sposób. Ideą funkcjonowania Mieszkalnictwa Wspomaganego w zintegrowanym systemie opieki nad osobami
z niepełnosprawnością intelektualną jest zasadna i znajduje pełne uzasadnienie w życiu społeczności lokalnej.
KONTAKT
Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością intelektualną Koło w Stargardzie
Ul. Gen. Wł. Sikorskiego 16
73 -110 Stargard
Tel./fax: 91 577 60 58
e-mail: zk.stargrd@psoni.org.pl
www.psoni.stargard.pl
Realizuje zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej zmierzające do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności, niezbędnych do prowadzenia przez osobę niepełnosprawną intelektualnie niezależnego samodzielnego i aktywnego życia na miarę jej indywidualnych możliwości.
Środowiskowy Dom Samopomocy typ B (ŚDS) jest placówką wsparcia dziennego dla 40 osób niepełnosprawnych intelektualnie zamieszkałych na terenie miasta Stargardu, wymagających wsparcia, częściowej opieki i pomocy niezbędnej do życia w środowisku rodzinnym i społecznym.
Celem zakładu jest zatrudnienie osób ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, a poprzez prowadzoną rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą, przygotowanie do życia w otwartym środowisku oraz pomoc w realizacji samodzielnego i niezależnego życia.
Z myślą o potrzebach mieszkaniowych osób niepełnosprawnych intelektualnie powstał nowatorski system mieszkalnictwa i jak na razie jedyna w Polsce forma wspomaganego mieszkalnictwa dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.